لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ 1 : بنگر ز صبا دامنِ گل چاک شده
شمارهٔ 2 : گل بین که به غنج و ناز خواهد خندید
شمارهٔ 3 : ابری که رخ باغ کنون خواهد شست
شمارهٔ 4 : از دست گلابگر گل عشوه پرست
شمارهٔ 5 : با گل گفتم چو یوسفِ کنعانی
شمارهٔ 6 : بلبل که به عشق یک هم آواز نیافت
شمارهٔ 7 : بلبل همه شب شرحِ وصالت میخواند
شمارهٔ 8 : گل بین که بر اطراف چمن مینازد
شمارهٔ 9 : نی حال من و تو ماهوش میگوید
شمارهٔ 10 : گل بی سر و پای خویشتن میانداخت
شمارهٔ 11 : چون برگِ گلت بدید گلبرگِ طری
شمارهٔ 12 : در پیش رخ تو آفتاب افسانهست
شمارهٔ 13 : گل بین که گلابِ ابر میدارد دوست
شمارهٔ 14 : گل گفت که رفتنم یقین افتادست
شمارهٔ 15 : گل گفت: اگرچه ابر صدگاهم شُست
شمارهٔ 16 : گل گفت که دست زرفشان آوردم
شمارهٔ 17 : گل گفت که تا روی گشادند مرا
شمارهٔ 18 : گل گفت که تا چشم گشادند مرا
شمارهٔ 19 : گل گفت: کسم عمر به دریوزه نداد
شمارهٔ 20 : گل گفت: ز رخ نقاب باید انداخت
شمارهٔ 21 : گل گفت: که گه زخم زند صد خارم
شمارهٔ 22 : گل گفت: مرا خون جگر خواهد ریخت
شمارهٔ 23 : گل گفت که چند اوفتم در پستی
شمارهٔ 24 : گل گفت: نقاب برگشادیم و شدیم
شمارهٔ 25 : گل گفت: چنین که من کنون میآیم
شمارهٔ 26 : گل گفت: کسم هیچ فسون مینکند
شمارهٔ 27 : گل گفت: گلابگر چو تابم ببرد
شمارهٔ 28 : گل گفت: که با گلابگر هر سحری
شمارهٔ 29 : گل گفت: منم فتاده صد کار امروز
شمارهٔ 30 : گل گفت: چو نیست هفتهای روی نشست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خرم آن بقعه که آرامگه یار آن جاست
* راحت جان و شفای دل بیمار آن جاست
شعر کامل
سعدی
* پندم مده ای دوست که دیوانه سرمست
* هرگز به سخن عاقل و هشیار نباشد
شعر کامل
سعدی
* عهد جوانی گذشت، در غم بود و نبود
* نوبت پیری رسید، صد غم دیگر فزود
شعر کامل
شیخ بهایی