لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ 61 : برخیز و به بحرِ عشقِ دلدار درای
شمارهٔ 62 : بحری که همه عمر به یکدم بینی
شمارهٔ 63 : گر تو دل خویش بیسیاهی بینی
شمارهٔ 64 : گردیدهوری تو دیده بر کار انداز
شمارهٔ 65 : گرچه دل تو زین همه غم تنگ شود
شمارهٔ 66 : در بند خیال غیر یک ذرّه مباش
شمارهٔ 67 : تا کی خود را ز پای و سراندیشی
شمارهٔ 68 : هر جان که به نور قدس پیش اندیش است
شمارهٔ 69 : چون نیست ترا کار ز سودا بیرون
شمارهٔ 70 : گر پرده ز روی کار بر میداری!
شمارهٔ 71 : تا چند کنی عزیمت دریا ساز
شمارهٔ 72 : هر جانی را که غرق انعام بود
شمارهٔ 73 : چون بدنامی به روزگاری افتد
شمارهٔ 74 : چون نیست، گر از پیش روی، پیشانت
شمارهٔ 75 : ور راه ز پس قطع کنی پایانت
شمارهٔ 76 : گر برخیزد ز پیش چشم تو منی
شمارهٔ 77 : آن را که به چشم کشف پیداست یقین
شمارهٔ 78 : بنگر بنگر، ای دل! اگر مرد رهی
شمارهٔ 79 : میپنداری که حق هویدا گردد
شمارهٔ 80 : هر دیده که اسرار جهان مطلق دید
شمارهٔ 81 : تا چند ازین نقش برآورده که هست
شمارهٔ 82 : آنجا که زمین را فلکی بینی تو
شمارهٔ 83 : هر جان که ز حکم مرکز دوران رفت
شمارهٔ 84 : آن سالک گرم روْ که در شیب و فراز
شمارهٔ 85 : هان ای دل بیخبر! کجاییم بیا
شمارهٔ 86 : دل را نه ز آدم و نه حواست نسب
شمارهٔ 87 : عشق آمد و نام کفر و ایمان نگذاشت
شمارهٔ 88 : در عشق نماند عقل و تمییز که بود
شمارهٔ 89 : آن دل که ز شوق نور اکبر میتافت
شمارهٔ 90 : از بس که بدیدم ز تو اسرار عجب

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* حافظ ار خصم خطا گفت نگیریم بر او
* ور به حق گفت جدل با سخن حق نکنیم
شعر کامل
حافظ
* به آب و رنگ تیغش برده تفضیل
* چو نیلوفر هم از دجله هم از نیل
شعر کامل
نظامی
* نه چنان گشت پریشان دل صد پاره من
* که به شیرازه آن زلف توان بست به هم
شعر کامل
صائب تبریزی