لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید
شمارهٔ 1 : ماییم که نیست غیر ما، اینْت کمال!
شمارهٔ 2 : چون ما به وجود خود هویدا باشیم
شمارهٔ 3 : ما را باشی بهْ که هوا را باشی
شمارهٔ 4 : عمرت که میان جان و تن گرداند
شمارهٔ 5 : با خویش همیشه عشقِ خود میبازیم
شمارهٔ 6 : از عالمِ بیچون به سکون باید شد
شمارهٔ 7 : ماییم که جز درگهِ ما درگه نیست
شمارهٔ 8 : ای آن که بلی گوی الست از مایی
شمارهٔ 9 : آن چیز کزو عالم و آدم بینم
شمارهٔ 10 : ماییم که با ما نبود هیچ روا
شمارهٔ 11 : با اینهمه اختلاف و تمییز که هست
شمارهٔ 12 : بس سرکش را کز سر مویی کُشتم
شمارهٔ 13 : گر هست دلی، ز عشق، دیوانه به است
شمارهٔ 1 : صد دریا نوش کرده اندر عجبیم
شمارهٔ 2 : این سودایی که میدواند ما را
شمارهٔ 3 : زین بحر که در سینهٔ ما پیدا گشت
شمارهٔ 4 : دل گفت که ما چو قطرهای مسکینیم
شمارهٔ 5 : تا چشم دلم به نور حق بینا گشت
شمارهٔ 6 : هر دم که دلم به فکر در کار آید
شمارهٔ 7 : در قعرِ دلِ خود سفرم میباید
شمارهٔ 8 : عمری به امید در طلب بنشستیم
شمارهٔ 9 : آن قطره که آب جمله از دریا خورد
شمارهٔ 10 : هر گه که دلم ز پرده پیدا آید
شمارهٔ 11 : در عالمِ پُر علم سفر خواهم کرد
شمارهٔ 12 : از بس که دلم در بُنِ این قلزم گشت
شمارهٔ 13 : بستیم میان و خون دل بگشادیم
شمارهٔ 14 : زان روز که ما به زندگانی مُردیم
شمارهٔ 15 : روزی که به دریای فنا در تازم
شمارهٔ 16 : صعب است به ذرّهای نگاهی کردن
شمارهٔ 17 : تا عقل من از عقیله آزادی یافت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نخست موعظه پیر صحبت این حرف است
* که از مصاحب ناجنس احتراز کنید
شعر کامل
حافظ
* عاقبت این خانه ها ماتم سرایی می شود
* زعفران گر جای برگ کاه در گل می کنی
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفت آن یار کز او گشت سر دار بلند
* جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد
شعر کامل
حافظ