بیدل دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1797

1. کشت عاشق‌ که دهد داد گیاه خشکش

2. موی چینی‌ست رگ ابر سیاه خشکش

3. بی‌سخا گردن منعم چه کمال افرازد

4. سر خشکی‌ست که آتش به‌ کلاه خشکش

5. سر به غفلت مفرازید ز آه مظلوم

6. برق خفته‌ست به فوارهٔ آه خشکش

7. شاه اگر دامن انعام به‌ خسّت چیند

8. نیست جز مهرهٔ شطرنج سپاه خشکش

9. غفلت بیدل ما تا به‌ کجا گرد کند

10. ابر رحمت نشود تر به ‌گناه خشکش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* حسن و عشق پاک را شرم و حیا در کار نیست
* پیش مردم شمع در بر می کشد پروانه را
شعر کامل
صائب تبریزی
* به چشم عقل در این رهگذار پرآشوب
* جهان و کار جهان بی‌ثبات و بی‌محل است
شعر کامل
حافظ
* از تواضع افسر خورشید زرین گشته است
* کم نمی گردد فروغ گوهر از افتادگی
شعر کامل
صائب تبریزی