بیدل دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2108

1. به باغی که چون صبح خندیده بودم

2. ز هر برگ گل دامنی چیده بودم

3. به زاهد نگفتم ز درد محبت

4. که نشنیده بود آنچه من دیده بودم

5. چرا خط پرگار وحدت نباشم

6. به گرد دل خویش گردیده بودم

7. جنون می‌چکد از در و بام امکان

8. دماغ خیالی خراشیده بودم

9. اگر سبزه رستم و گر گل دمیدم

10. به مژگان نازت که خوابیده بودم

11. هنوزم همان جام ظرف محبت

12. نم اشک چندی تراویده بودم

13. شرر جلوه‌ای کرد و شد داغ خجلت

14. به این رنگ من نیز نازیده بودم

15. قیامت غبار است صحرای الفت

16. من اینجا دمی چند نالیده بودم

17. ندزدیدم آخر تن از خاکساری

18. عبیری بر این جامه مالیده بودم

19. ادب نیست در راه او پا نهادن

20. اگر سر نمی‌بود لغزیده بودم

21. ندانم ‌کجا رفتم از خوبش بیدل

22. به یاد خرامی خرامیده بودم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز پرده کاش برون آمدی چو قطره اشک
* که بر دو دیده ما حکم او روان بودی
شعر کامل
حافظ
* باغ سلام می‌کند سرو قیام می‌کند
* سبزه پیاده می‌رود غنچه سوار می‌رسد
شعر کامل
مولوی
* زبس از زلف او در شانه کردن مشک می ریزد
* چوپای شمع تاریک است پای سرو آزادش
شعر کامل
صائب تبریزی