بیدل دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 233

1. به طوق فاخته نازد محبت از فن ما

2. که زخم تیغ تو دارد طواف‌گردن ما

3. زبان ناله ببستیم زین ادب‌که مباد

4. تبسم توکشد ننگ لب‌گزیدن ما

5. عیان نشد زکجا مست جلوه می‌آیی

6. فدای طرز خرامت ز خویش رفتن ما

7. به شکر عجز چه مقدار دانه نازکند

8. بلندکرد سر ما ز پا فتادن ما

9. فغان‌که داد رهایی نداد وحشت هم

10. چو رنگ شمع قفس‌گشت پرگشادن ما

11. درتن ستمکده دل شکوه‌ای نکرد بلند

12. شکست‌ چینی ومویی نخاست ازتن ما

13. چودشت‌تنگی‌اخلاق زیب‌مشرب‌نیست

14. جبین‌گرفته به دست‌گشاده دامن ما

15. به قدر حاصل از آفات آگهیم همه

16. به جای دانه همین مور داشت خرمن ما

17. نی‌ایم رنگی و چندین چمن نمو داریم

18. به روی آب فتاده‌ست موج روغن ما

19. به غیر خامشی اسرار دل‌که می‌فهمد

20. چه نکته‌هاکه ندارد زبان الکن ما

21. زگل مپرس‌که بو درکجا وطن دارد

22. نیافت مسکن ما هم سراغ مسکن ما

23. چه ممکن است بگیریم دامنش بیدل

24. که می‌رسد به تری نامش ازگرفتن ما


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به ادب با همه سر کن که دل شاه و گدا
* در ترازوی مکافات برابر باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* گر شبی در خانه جانانه مهمانت کنند
* گول نعمت را مخور مشغول صاحب خانه باش
شعر کامل
فروغی بسطامی
* نشان مردمی در مردم عالم نمی یابم
* اگر دارد وجودی مردمی، مردم گیا دارد
شعر کامل
صائب تبریزی