لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ابن حسام خوسفی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 1 : قاضی پسرش در رمضان خورد شراب
رباعی شمارهٔ 2 : ای خلعت فاستقم ببالای تو راست
رباعی شمارهٔ 3 : بالای خوشت به سرو می ماند راست
رباعی شمارهٔ 4 : در خانه تو مزاج مرزنگوش است
رباعی شمارهٔ 5 : اسرار غم عشق بگنجینه ماست
رباعی شمارهٔ 6 : آن رفته ز چشم و مانده در دل چونست
رباعی شمارهٔ 7 : عنبر اثری ز فضله خامه توست
رباعی شمارهٔ 8 : خوش وقت بهار و سبزه و دامن کشت
رباعی شمارهٔ 9 : ایام نشاط و شادمانی بگذشت
رباعی شمارهٔ 10 : فریاد که آن یار پسندیده برفت
رباعی شمارهٔ 11 : زادی که ره دراز می باید رفت
رباعی شمارهٔ 12 : دائم ز ولایت ولی خواهم گفت
رباعی شمارهٔ 13 : بلبل ز پی گل غزلی تر می گفت
رباعی شمارهٔ 14 : در خانه خود به کمترین مایه قوت
رباعی شمارهٔ 15 : ای کعبه مقصود دل من کویت
رباعی شمارهٔ 16 : ای هزل تمام هیچ و هازل همه هیچ
رباعی شمارهٔ 17 : تیر تو هلاکت بداندیش تو باد
رباعی شمارهٔ 18 : لاله زدم باد صبا می خندد
رباعی شمارهٔ 19 : لاله به کرشمه بر چمن می خندد
رباعی شمارهٔ 20 : صافی جهان چو نیست می ساز به درد
رباعی شمارهٔ 21 : نوک قلمت که مشک از او می بارد
رباعی شمارهٔ 22 : ز آن درد که آن دیده روشن دارد
رباعی شمارهٔ 23 : لطفت همه کارهای او نیکو کرد
رباعی شمارهٔ 24 : در شست تو چون کمان خمیدن گیرد
رباعی شمارهٔ 25 : اغیار چو از میان کناری گیرد
رباعی شمارهٔ 26 : ایام گل است و ابر نم می ریزد
رباعی شمارهٔ 27 : مشک از سر زلف آن صنم می ریزد
رباعی شمارهٔ 28 : خوی از سر زلف آن صنم می ریزد
رباعی شمارهٔ 29 : شب نیست که آهم به ثریا نرسد
رباعی شمارهٔ 30 : بیچاره حسود بی بصر خواهد شد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خال مشکین تو بر عارض گندم گون دید
* آدم آمد ز پی دانه و در دام افتاد
شعر کامل
سلمان ساوجی
* اگر دل از غم دنیا جدا توانی کرد
* نشاط و عیش به باغ بقا توانی کرد
شعر کامل
مولوی
* به گیتی که کشتست فرزند را
* دلیر و جوان و خردمند را
شعر کامل
فردوسی