شمارهٔ 47-آشکارا می شود روح هندوستان
1. آسمان شق گشت و حوری پاک زاد
2. پرده را از چهره خود بر گشاد
3. در جبینش نار و نور لایزال
4. در دو چشم او سرور لایزال
5. حله ئی در بر سبکتر از سحاب
6. تار و پودش از رگ برگ گلاب
7. با چنین خوبی نصبیش طوق و بند
8. بر لب او ناله های درد مند
9. گفت رومی «روح هند است این نگر
10. از فغانش سوزها اندر نگر»
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده