شمارهٔ 283-نوای مزدور
1. ز مزد بندهٔ کرپاس پوش محنت کش
2. نصیب خواجهٔ ناکرده کار رخت حریر
3. ز خوی فشانی من لعل خاتم والی
4. ز اشک کودک من گوهر ستام امیر
5. ز خون من چو زلو فربهی کلیسا را
6. بزور بازوی من دست سلطنت همه گیر
7. خرابه رشک گلستان ز گریهٔ سحرم
8. شباب لاله و گل از طراوت جگرم
9. بیا که تازه نوا می تراود از رگ ساز
10. مئی که شیشه گدازد به ساغر اندازیم
11. مغان و دیر مغان را نظام تازه دهیم
12. بنای میکده های کهن بر اندازیم
13. ز رهزنان چمن انتقام لاله کشیم
14. به بزم غنچه و گل طرح دیگر اندازیم
15. به طوف شمع چو پروانه زیستن تا کی؟
16. ز خویش اینهمه بیگانه زیستن تا کی؟
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده