فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 101

1. دمبدم دل ما را از الست پیغام است

2. از بلی بلی جانرا تازه تازه اسلامست

3. خاص می نه پندارد کاین بروز اول بود

4. بعد از آن سخن بگسست این عقیده عامست

5. گوش هر خدا بینی مستمع بود از حق

6. وانکه او نمی بیند بی گمان که او خامست

7. هر دو کون را ایزد دم بدم در ایجاد است

8. خلق راست راز کن مستی که بی جام است

9. بهر صید جان پاک دامها کنند از خاک

10. تا شود به از املاک یا رب این چه انعامست

11. مرغهای جان آید در شباک تن افتد

12. در بلا شود پخته زانکه بی بلا خام است

13. فوج فوج از آن عالم آورند جانها را

14. تا کدام ناکام و تا کدام را کامست

15. زمرهٔ سعید آیند زمرهٔ شقی گردند

16. تا چه در قضا رفته تا چه هر کرا نامست

17. زآتش غم عشقی جان و دل نشد پخته

18. ساز ره نکردی فیض کار بارو تو خامست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ما چو پیمان با کسی بستیم دیگر نشکنیم
* گر همه زهرست چون خوردیم ساغر نشکنیم
شعر کامل
وحشی بافقی
* چون پستهٔ شیرینت شوری چو شکر دارد
* هر لحظه به شیرینی شوری دگر انگیزد
شعر کامل
عطار
* ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی
* که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت
شعر کامل
حافظ