لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 112

1. ما را زباغ حسن تو حسرت ثمر بس است

2. از قلزم غم تو محبت گهر بس است

3. گلزار وصل نبود اگر خار غم خوش است

4. از کشت عمر حاصل ما اینقدر بس است

5. دوزخ چه حاجتست چو یک آه برکشم

6. سوزیم پاک سوخته را یک شرر بس است

7. میزان چه میکنیم حساب از چه میدهیم

8. قانون عشق و کرده ما درنظر بس است

9. ساقی بیار باده شکستیم توبه را

10. آمد بهار خوردن غم این قدر بس است

11. تا کی دریم پردهٔ ناموس زیر دلق

12. یکباره پرده برفکنیم از حذر بس است

13. آسوده باش فیض که در محشرت شفیع

14. سودای عشق در سرو آه سحر بس است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به هیچ دور نخواهند یافت هشیارش
* چنین که حافظ ما مست باده ازل است
شعر کامل
حافظ
* و گر شمشیر برگیری سپر پیشت بیندازم
* که بی شمشیر خود کشتی به ساعدهای سیمینم
شعر کامل
سعدی
* دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
* چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
شعر کامل
حافظ