غزل شمارهٔ 154
1. یک جرعه می زساغر جانانم آرزوست
2. سر مستئی زمیکنده جانم آرزوست
3. پائی زدم بدنبی و پائی به آخرت
4. نی این مرا فریبد و نه آنم آرزوست
5. از هر دو کون بی خبر و مست بندگی
6. آزادی زمالک و رضوانم آرزوست
7. افسرده شد دل از دم سرد هوای نفس
8. از جانب یمن دم رحمانم آرزوست
9. آب حیات هست نهان در دهان یار
10. بوس لبی و عمر فراوانم آرزوست
11. زان چشم غمزهٔ و زمژگان ستیزهٔ
12. تنگ شگر از آن لب و دندانم آرزوست
13. شیرین تبسمی که خرد جانم از خرد
14. مستی زجام لؤلؤ و مرجانم آرزوست
15. من جان بکف گرفته و او تیغ آبدار
16. سرتا کنم نثار به سامانم آرزوست
17. بنما ز زیر زلف سیه عارض چو مه
18. کز کفر توبه کردم و ایمانم آرزوست
19. لب نه مرا بلب که کشم آب زندگی
20. در عین نور چشمهٔ حیوانم آرزوست
21. از دست زاهدان تر و زاهدان خشک
22. صحرا و کوه و ناله و افغانم آرزوست
23. از دیده خون ببارم تا جان شود روان
24. چون فیض اجر خون شهیدانم آرزوست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده