لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 184

1. بر سر راهش فتاده غرق اشگم دید و رفت

2. زیرلب بر گریهٔ خونین من خندید و رفت

3. از دو عالم بود در دستم همین دین و دلی

4. یکنظر دردیده کردآن هر دون رادزدید ورفت

5. گرچه دل از پادرآمد در ره عشقش ولی

6. اندرین ره میتوان درخاک و خون غلطید و رفت

7. بر سربالینم آمد گفتمش یکدم بایست

8. تا که جان بر پایت افشانم زمن نشنید و رفت

9. جان بلب آمد زیاد آن لبم لیکن گرفت

10. از خیالش بوسهٔ دل جان نو بخشید و رفت

11. اینجهان جای اقامت نیست جای عبرتست

12. زینتش را دل نباید بست باید دید و رفت

13. فیض آمد تا زوصل دوست یابد کام جان

14. یکنظر نادیده رویش جان و دل بخشید ورفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رابطه با یکدگر، بسته چو شیر و شکر
* دیدۂ گریان من، پستۀ خندان او
شعر کامل
حزین لاهیجی
* مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
* که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
شعر کامل
سعدی
* پروانه بر آتش زند از بهرتو خود را
* ای شمع تو هم حرمت پروانه نگه دار
شعر کامل
وحشی بافقی