لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 184

1. بر سر راهش فتاده غرق اشگم دید و رفت

2. زیرلب بر گریهٔ خونین من خندید و رفت

3. از دو عالم بود در دستم همین دین و دلی

4. یکنظر دردیده کردآن هر دون رادزدید ورفت

5. گرچه دل از پادرآمد در ره عشقش ولی

6. اندرین ره میتوان درخاک و خون غلطید و رفت

7. بر سربالینم آمد گفتمش یکدم بایست

8. تا که جان بر پایت افشانم زمن نشنید و رفت

9. جان بلب آمد زیاد آن لبم لیکن گرفت

10. از خیالش بوسهٔ دل جان نو بخشید و رفت

11. اینجهان جای اقامت نیست جای عبرتست

12. زینتش را دل نباید بست باید دید و رفت

13. فیض آمد تا زوصل دوست یابد کام جان

14. یکنظر نادیده رویش جان و دل بخشید ورفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به هیچ جا نرسد هرکه همتش پست است
* پرشکسته خس وخار آشیانه شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* بی تو حرامست به خلوت نشست
* حیف بود در به چنین روی بست
شعر کامل
سعدی
* مدتی چون غنچه در خون جگر پیچیده ام
* تا درین گلزار چون گل یک دهن خندیده ام
شعر کامل
صائب تبریزی