فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 234

1. خنگ آنکو دلش شد از جهان سرد

2. روانش یافت از برد الیقین برد

3. تعلقها بدل خاریست یک یک

4. خوش آنکو از دلش خاری بر آورد

5. نمیدانم چسان می‌بایدم زیست

6. شود تا ما سوی الله بر دلم سرد

7. نمی‌دانم چه حلیت باید اندوخت

8. بر آرم تا ز خارستان دل و درد

9. نمی‌دانم که خواهم باخت یا برد

10. بریزم رو برو بر تخته نرد

11. نمی‌دانم چه می‌باید مرا گفت

12. نمی‌دانم چه می‌باید مرا کرد

13. ز گرمیهای خامان سوخت جانم

14. دلم افسرد از گفتار دم سرد

15. خداوندا مرا بینائیی ده

16. ندانم که چه باید گفت و چون کرد

17. نمیسازد ترا جز نیستی فیض

18. بر آور از نهاد خویشتن گرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* باشد قدح همیشه ز افتادگی عزیز
* از سرکشی کنند نگونسار شیشه را
شعر کامل
صائب تبریزی
* شکسته وار به درگاهت آمدم که طبیب
* به مومیایی لطف توام نشانی داد
شعر کامل
حافظ
* عشق سعدی نه حدیثیست که پنهان ماند
* داستانیست که بر هر سر بازاری هست
شعر کامل
سعدی