غزل شمارهٔ 266
1. لعل لب تو چه با شکر کرد
2. وان لؤلؤ تر چه با گهر کرد
3. زلف و خالت چه کرد با مهر
4. چشم و ابرو چه با قمر کرد
5. رفتار خوشت چه کرد با سرو
6. گفتار خوشت چه با شکر کرد
7. آب و رنگت چو کرد با گل
8. سیب ذقنت چه با ثمر کرد
9. لطف و قهرت چه کرد با جان
10. هجر تو چه با دل و جگر کرد
11. چشم خوش مست تو چه پرداخت
12. چون جانب عاشقان نظر کرد
13. ایزد روزی که حسن میساخت
14. حسن تو ز نشاءه دگر کرد
15. بر خورد ز عمر هر که یکبار
16. بر صفحهٔ عارضت نظر کرد
17. امروز نسیم بوی جان داشت
18. مانا بحوالیت گذر کرد
19. وصف حسن تو فیض میگفت
20. چون نتوانست مختصر کرد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده