فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 312

1. تا می نخورم زان کف مستانه نخواهم شد

2. تا او نزند راهم دیوانه نخواهم شد

3. تا تن نکنم لاغر جانم نشود فربه

4. تا جان ندهم از کف جانانه نخواهم شد

5. از خویش تهی گشتم تا پر شدم از عشقش

6. دیگر ز چنین یاری بیگانه نخواهم شد

7. ناصح تو منه بندم بیهوده مده پندم

8. صد سال اگر گوئی فرزانه نخواهم شد

9. گفتی که مشو عاشق دیوانه کند عشقت

10. گر توندهی پندم دیوانه نخواهم شد

11. عقلست گر آبادی ویرانگیم خوش تر

12. ور عقل شود ویرانه نخواهم شد

13. آن قطرهٔ بارانم کاندر صدفی افند

14. بی پرورش دریا دردانه نخواهم شد

15. معشوق مجازی را هنگامهٔ بازی را

16. گر شمع شود پیشم پروانه نخواهم شد

17. دل را بخدا بندم تا خانهٔ حق باشم

18. دل را به بتان ندهم بت‌خانه نخواهم شد

19. در عشق بتان کس افسانهٔ عالم شد

20. من لیک بدین افسان افسانه نخواهم شد

21. دیوار کندم جادو در عشق پری رویان

22. دل می ندهم از کف دیوانه نخواهم شد

23. فیض است وره مردان شوریدگی و افغان

24. با مردم فرزانه همخانه نخواهم شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
* زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس
شعر کامل
حافظ
* می توان کردن به نرمی راه در دلهای سخت
* رشته از همواری خود غوطه در گوهر زده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود
* دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود
شعر کامل
حافظ