غزل شمارهٔ 381
1. اگر سوی شام ار بری میرود
2. اجل آدمی را ز پی میرود
3. دلا سازره کن که معلوم نیست
4. کزین خاکدان روح کی میرود
5. دی عمر آمد بهاران گذشت
6. بهاران گذشتند و دی میرود
7. بهر جا دلت رفت آنجاست جان
8. سرا پای دل را ز پی میرود
9. دل تو چه شخص و تنت سایه است
10. بهر جا رود شخص فی میرود
11. دل اندر خدا بند و بگسل ز خلق
12. که آخر همه سوی وی میرود
13. از آن روی دل در خدا کرد فیض
14. که لاشیء دنبال شیء میرود
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده