لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 389

1. دل بستم اندر مهر او تا او برای من شود

2. بیگانه کشتم از دو کون تا آشنای من شود

3. مهرش بجان میکاشتم تا بر دهد مهر و وفا

4. دردش بدل می داشتم کاخر دوای من شود

5. او را سرا پا من نخست مهر و وفا پنداشتم

6. کی گفتمی کان بی‌وفا جور و جفای من شود

7. پروردم آن بالا بناز تا کش شبی در بر کشم

8. کی این گمان بردم که او روزی بلای من شود

9. گفتم نخواهد کرد او بر من کسی را اختیار

10. کی گفتم او را مدعی آخر بجای من شود

11. گشتم بدل خار غمش کارد گل شادی ببار

12. در خاطرم کی میخلید کو غم فزای من شود

13. گفتم تواند بود فیض در خدمتت بندد کمر

14. گفتا شود تاج سران گر خاک پای من شود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب
* بنال هان که از این پرده کار ما به نواست
شعر کامل
حافظ
* این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود
* هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار
شعر کامل
سعدی
* این تخم توبه ای که تو در خاک کرده ای
* موقوف آبیاری اشک ندامت است
شعر کامل
صائب تبریزی