فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 492

1. عبرت بگیر ای دل ازین دهر پر غصص

2. ز احوال انبیا و سلاطین شنو قصص

3. بنگر چها ز قوم کشیدند انبیا

4. بس جرعهای خون که کشیدند از غصص

5. حق کرد بر خواص مو کل بلای خویش

6. قسمت زیاده داده کسی را که بود اخص

7. شاهان نگر که با دل پر حسرت از جهان

8. رفتند سوی گور ز قصر مشید جص

9. دانا در اینجهان ننهد دل تنش در و

10. چون جان اوست در تن چون مرغ در قفص

11. بر راستی کار جهان این دلیل بس

12. کو کرد بر جفاش بکردار خویش نص

13. فریاد میکند که من اینم مخور فریب

14. از بهر خود مجوی در آمیزشم رخص

15. پنهان نمی‌کند بدی خود چو اهل غدر

16. پیدا و روشن است بدیهاش چون برص

17. ای فیض قسمتیست معدّل نعیم و غم

18. بر اهل نشأتین مساوی بود حصص


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گفت دیوانه مشو دیده ز مهتاب بدوز
* وقت آن نیست‌که مهتاب به‌گز پیمایی
شعر کامل
قاآنی
* سروبالای من آن گه که درآید به سماع
* چه محل جامه جان را که قبا نتوان کرد
شعر کامل
حافظ
* آدمی مخفیست در زیر زبان
* این زبان پرده‌ست بر درگاه جان
شعر کامل
مولوی