فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 587

1. از می لعل لب و نوش دهانت مستم

2. وز شکر خنده و تقریر و بیانت مستم

3. مستی من ز لب لعل تو امروزی نیست

4. سالها شد که ز صهبای لبانت مستم

5. نه همین مستیم از دیدن روی تو بود

6. بل زیاد تو و از نام و نشانت مستم

7. تو گرم روی نمائی و گرم ننمائی

8. کز پی عشق نهان در دل و جانت مستم

9. نگهی جانب من گر فکنی ور نکنی

10. که من از غمزهٔ خونریز نهانت مستم

11. گر ترا هست دهانی و میانی ور نیست

12. که من از ذکر دهان فکر میانت مستم

13. فیض هرگاه که از دوست سخن میگوئی

14. از می روح فزای سخنانت مستم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست
* به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن
شعر کامل
حافظ
* از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
* زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت
شعر کامل
حافظ
* مرا به آتش سوزنده رحم می آید
* که زندگانی خود صرف ژاژخایی کرد
شعر کامل
صائب تبریزی