فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 697

1. گر شود روزی شبی کان ماهرا مهمان کنیم

2. خویش را در مطبخ مهمانیش قربان کنیم

3. نیست ما را منزلی شایستهٔ او غیر دل

4. خانهٔ دلرا بشمع روی او تابان کنیم

5. نیست مقصد جز گداز عاشقان معشوق را

6. نزد او دلرا کباب و سینه را بریان کنیم

7. ما حضر باید که باشد بر مراد میهمان

8. هرچه او خواهد ز ما او را بآن مهمان کنیم

9. گر شرابی خواهد از ما خون دل پیش آوریم

10. آبی ار خواهد گوارا دیده را گریان کنیم

11. نیست ما را آب و نانی آب و نان ماست او

12. آب گردیم از خجالت گر حدیث نان کنیم

13. جان نباشد قابل آن تا نثار او شود

14. دل شود از غصه خون کر ما حدیث جان کنیم

15. نیست حد ما که اندازیم سر در پاش فیض

16. چون غبار ره شود در راه او افشان کنیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دور کن بوی ریا از خود که تا آزاده‌وار
* مسجد و میخانه را محرم شوی چون بوریا
شعر کامل
سنایی
* آن دل که پریشان شود از ناله ی بلبل
* در دامنش آویز که با وی خبری هست
شعر کامل
عرفی شیرازی
* سهیل اشک من پرورده آن سیب زنخدان را
* خورد خونها چمن پیرا، نهالی تا ثمر گیرد
شعر کامل
حزین لاهیجی