غزل شمارهٔ 823
1. شب و روز در ره تو من مبتلا نشسته
2. تو گذر کنی نگوئی تو کئی چرا نشسته
3. ز تو کار بسته دارم دل و جان خسته دارم
4. بدر طبیب عشقم بامیدها نشسته
5. چه شود همین تو باشی ره مدعی نباشد
6. من و شمع ایستاده تو بمدعا نشسته
7. ز دو چشم نیم خفته باشاره نکته گفته
8. که برد دل نهفته بکمین ما نشسته
9. بتو کی رسد نگاهم که ز زلف و چشم و ابرو
10. برهش سلاح داران همه جابجا نشسته
11. بتو چون رسد فغانم چو پر از صداست کویت
12. ز فغان داد خواهان که براهها نشسته
13. همه رنج و محنت و غم همه درد و سوز و ماتم
14. سپه بلای عشقت چه بجان ما نشسته
15. ره خیر ا گر بپوئی دل خستهٔ بجوئی
16. چو ملک چو حور بینی بدر دعا نشسته
17. چو ز دست فیض آید بجز از فغان و ناله
18. چکنم بغیر زاری من در بلا نشسته
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده