لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 837

1. دلم را ای خدا از عشق جان ده

2. روانم را حیات جاودان ده

3. تن بی جان بود جان فسرده

4. زمهر خویش جانم را روان ده

5. بکوی قدس دلرا راه بنما

6. روانرا سوی علیین نشان ده

7. ز زندان بدن آزاد گردان

8. فضای لامکان جان را مکان ده

9. بگیر ایندوست را از دست دشمن

10. ز خود بیخود کن از خویشم امان ده

11. دل مخمور صهبای ازل را

12. شراب بیغش روحانیان ده

13. از آن می کز الستم داده بودی

14. خمارم میکشد بازم از آن ده

15. ز شهری آمدم بیرون در آغاز

16. دگر باره بدان شهرم نشان ده

17. دو عالم تنگ شد بر فیض جایش

18. ورای ای جهان و آنجهان ده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* حذر از پیروی نفس که در راه خدای
* مردم افکن‌تر ازین غول بیابانی نیست
شعر کامل
سعدی
* قسمت منصور از دار فنا خمیازه بود
* من کشیدم گوش تا گوش این کمان سخت را
شعر کامل
صائب تبریزی
* دست و پا گم میکنم زان نرگس نیلوفری
* من که عمری شد بلای آسمانی می کشم
شعر کامل
صائب تبریزی