فروغی بسطامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 336

1. دیری است که دیوانه آن چشم کبودم

2. سرمستم از این بادهٔ دیرینه که بودم

3. از روی فروزندهٔ او پرده فکندم

4. از کار فروبستهٔ دل عقده گشودم

5. بینایی من در رخش از گریه فزون شد

6. چندانکه مرا کاست، غم عشق فزودم

7. وقتی در دل را به رخم باز نمودند

8. کز دیر و حرم رو به در دوست نمودم

9. تا بر سر بازار غمش پای نهادم

10. نی هم است و نه اندیشهٔ سودم

11. برهانده مرا عشق هم از دین و هم از کفر

12. آسوده ز آیین مسلمان و یهودم

13. ای کاش که بر دامن ناز تو نشنید

14. آن روز که بر باد رود خاک وجودم

15. صف های ملائک همه در عالم رشکند

16. تا شد خم ابروی تو محراب سجودم

17. فارغ شدم از فکر پراکنده فروغی

18. تا رنگ ز آیینهٔ دل پاک زدودم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بکوبید دهل‌ها و دگر هیچ مگویید
* چه جای دل و عقلست که جان نیز رمیده‌ست
شعر کامل
مولوی
* غم عشق آمد و غم‌های دگر پاک ببرد
* سوزنی باید کز پای برآرد خاری
شعر کامل
سعدی
* گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند
* کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد
شعر کامل
حافظ