1. عبدس و ساقی در قدح‌، صهبا ز مینا ریخته

2. در گوهر الماس‌گون لعل مصفا ریخته

3. کرده پی اکسیر جان در طلق زرنیخ روان

4. در ساغر سیماب‌سان‌ گوگرد حمرا ریخته

5. آب از سر‌اب انگیخه آتش ز آب انگیخته

6. زآتش حباب انگیخته وز جرعه دریا ریخته

7. می موج ‌زن در مشربه زان موج فوج غم تبه

8. اندر هلال یکشبه عقد ثریا ریخته

9. پیمانه ‌کأس من معین غلمان عذاران حو‌ر عین

10. در بزم چون خلد برین طرح ثما را ریخته

11. مجلس به‌خوبی ‌چون ارم زرین پیاله جام‌جم

12. زنجیرها بر پای غم از موج صهبا ریخته

13. خم مریم تهمت زده دوشیزه آبستن شده

14. وز طفل می در میکده آب مسیحا ریخته

15. دف بر شبیه دایره در چنبرش صد چنبره

16. با هم به طرح مشوره طرح مواسا ریخته

17. چنگست زالی پشت خم در پی عقابی متهم

18. هردم ز بانگ زیر و بم بنیاد غوغا ریخته

19. صهبا به سیمین بلبله بکری به شادی حامله

20. از نقش زرین مشعله نیرنگ بیضا ریخته

21. خنیاگران بربسته صف در چنگ‌چنگ و نای و دف

22. طرح نشاط از هر طرف در بزم دارا ریخته

23. دارای‌اسکندر حشم هوشنگ طهمورث‌خدم

24. کز ابرکف‌گاه‌کرم لولوی لالا ریخته

25. صبحست‌و بر طرف‌افق‌خونست عمدا ریخته

26. یا اطلس چینی فلک بر فرش دیبا ریخته

27. شنگرف بر قرطاس بین بیجاده بر الماس بین

28. گرد زمزد طاس بین یاقوت حمرا ریخته

29. تیغ سحر پرتاب شد نجم از فلک پرتاب شد

30. زان زهرهٔ شب آب شد وز زهره صفرا ریخته

31. افراخت فروردین علم شد لشکر وی منهزم

32. صبح از شفق آتش ز دم بر دفع سرما ریخته

33. رخشان سیه شد ناگهان کز وی سوادی ‌شد عیان

34. از نشتر خور آسمان بر دفع سودا ریخته

35. یانی شجاع‌السلطنه چون شیر دشت ارجنه

36. خون دلیران یک‌تنه در دشت هیجا ریخته

37. آنکو ز تیغ جانستان وانکو ز قدر بیکران

38. هم خون سلطان ارسلان هم آب بغرا ریخته

39. رمخش چو ماری جان‌گزا آتش‌فشان چون اژدها

40. بر پیکر خصم دغا زان زهر افعی ریخته

41. تیغش‌سمندرطینتی‌طوسیَ هندی‌فطرتی

42. رومیّ زنگی‌ هیأ‌تی آتش ز اعضا ریخته

43. آتشدل‌ و پولادرگ وانگه به هیات چون ‌کجک

44. وز فرق پیلان یک به یک خون پیل بالا ریخته

45. اقبال‌و دولت شایقش تایید و نصرت عاشقش

46. پیوسته اشک وامقش بر روی عذرا ریخته

47. جرم‌ کو‌اکب‌ نیست هان ‌چون‌ گوهر از هرسو عیان

48. رشحی ‌ز دست درفشان بر طلق خضرا ریخته

49. طبعش نهالی بارور جودش شکوفه لطف‌بر

50. پیوسته در شاخش ثمر در باغ دیبا ریخته

51. هم پایش از دانشوری بر فرق مهر و مشتری

52. هم آب ابر آذری از طبع والا ریخته

53. رمحش به قتل دشمنان با زهر آلوده سنان

54. لیکن به‌ کام دوستان زان زهر حلوا ریخته

55. در قعر دریا شد صدف‌ بر خجلت خود معترف

56. باشد لآلی ز ابر کف شرقا و غربا ریخته

57. تیغش هلال‌آساستی از لمعه چون بیضاستی

58. برجش تن اعداستی زان شکل جوزا ریخته

59. در عهدش اصنام ستم افتاد بر خاک عدم

60. چونانکه از طاق حرم شد لات و عزّی ریخته

61. ای حرز جانها نام تو دور طرب ایام تو

62. دست فلک در جام تو شهد مصفا ریخته

63. از سده‌ات نازان زمین بر سدهٔ عرش برین

64. بر فره‌ات جان‌آفرین فر موفا ریخته

65. تیغت به خون آبستنی وز خو‌ن ‌کنارش ‌گلشنی

66. صد رود خون از هر تنی روز محابا ریخه

67. کلکت‌کشیدس‌از رقم بر نقش انگلیون قلم

68. در قالب موتی ز دم روح معلا ریخته

69. زان هندی دریانشین تیر فلک عزلت‌گزین

70. سر برده اندر آستین‌ گوهر ز شهلا ریخته

71. ماری بود خوش خال و خط بر وی ز هر زنگی نقط

72. درکام خصم بی‌غلط زهر آشکارا ریخته

73. مشک ‌آورند از ملک‌ چین‌ او رفته‌ در مغرب‌ زمین

74. مشک ارمغان آورده بین در چین طغرا ریخته

75. گه رفته در هندوستان آلوده از عنبر دهان

76. طوطی‌صفت درکام جان شکر ز آوا ریخته

77. روزی‌ که از گرد سپه جلباب بندد مهر مه

78. گردد ز هرسو خاک ره در چشم بینا ریخته

79. هامون شود آمون خون صحرا شود سیحون خون

80. وز هر جهت ‌جیحون‌ خون ‌بر خاک ‌و خارا ریخته

81. اندر زمین دست فلک بر آتش افشاند نمک

82. سیماب درگوش ملک بینی ز هرا ریخته

83. پولاد سنجان در وغا بر بارهٔ پولاد خا

84. هریک ز هندی اژدها چون پیل بالا ریخته

85. هنگام رزم از هرکران‌گردد ز تیغ خونفشان

86. خون از تن قربانیان چون عید اضحی ریخته

87. هر صارم هندی ‌نسب پوشد به ‌تن چینی سلب

88. ناری شود ذات لهب برکشت جانها ریخته

89. چون تو برون آیی ز صف کف بر لب و خنجر به کف

90. بر چهر چون ماهت‌ کلف ازگرد غبرا ریخه

91. از خون خصم بوالهوس جاری کند رود ارس

92. تیغت‌ که‌ اندر یک‌ نفس صد خون به تنها ریخته

93. هرکس پی اخذ بقا کالا فشاند در وغا

94. از ابلهی خصم دغا جان جای کالا ریخته

95. ای ‌خنگ‌ گردون ‌مرکبت ‌نصرت ‌روان‌ در موکبت

96. بر طور جانها کوکبت نور تجلی ریخته

97. مانا به مرگ ناگهان تیغت بود جان در میان

98. کز بدکنش بگرفته جان خونش مفاجا ریخته

99. با همتت ای دادگر دریای اعظم در نظر

100. آبیست اندر رهگذر از مشک سقا ریخته

101. پیرار فروردین‌به‌ری‌کردی چو جشن عید طی

102. زی‌ملک‌‌ خور راندی‌به ری طرح تماشا ریخته

103. هم پار در آتشکده آراسته جشن سده

104. از قهر نار موصده بر جان اعدا ریخته

105. در شثن‌طراز امسال‌هم دادی طراز جشن جم

106. در کام جانها از کرم نقل مهنا ریخته

107. ساغر ز می اندوخته‌ کُندر به‌ کُندر سوخته

108. در مجمرهٔ افروخته عود مطرّا ریخته

109. مانی‌به‌عشرت‌همچنین‌تاسال دیگر طرح دین

110. از نصرت جان ‌آفرین اندر بخارا ریخته

111. ای شاه قاآنی منم خاقانی ثانی منم

112. نی آب خاقانی منم زین نظم غرا ریخته

113. اکنون منم در شاعری قایم مقام عنصری

114. از نقش الفاظ دری بیرنگ معنا ریخته

115. تا هست ازین اشعار تر در صفحهٔ گیتی اثر

116. هردم ازوگنج‌گهر در سمع دانا ریخته

117. فرخنده‌ بادا فال تو پاینده ماه و سال تو

118. نور هدی بر حال تو زاسماء حسنی ریخته

119. کاخ ریاست منزلت بزم‌ کیاست محفلت

120. فیض‌کرامت بر دلت ایزد تعالی ریخته