شمارهٔ 242
1. یاد روی تو همآغوش گلستانم کرد
2. لذت درد تو آسوده ز درمانم کرد
3. کفر و دین باختم از نیمنظر بر رخ دوست
4. دیده رسواشده گبر و مسلمانم کرد
5. نفسی بی تو گر از سینه تنگم سر زد
6. برق الماس شد و سر به گریبانم کرد
7. چون صبا، سنبل امید در آغوشم بود
8. بخت بد شانهکش طره حرمانم کرد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده