شمارهٔ 399
1. ما حرف سود خویش برای زیان زدیم
2. خرمن چو گل به نیت باد خزان زدیم
3. من بعد، ما و حلقه رندان، چه سود کرد
4. چندان که حلقه بر در هفت آسمان زدیم
5. طول امل درازتر از روزگار بود
6. در زلف یار، دست ز کار جهان زدیم
7. ما را حجاب دام، نفس در قفس شکست
8. یک بار اگر به سهو، دم از آشیان زدیم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده