قدسی مشهدی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 47

1. چو شخص سایه ندیده کسی هلاک مرا

2. سرشته‌اند به آب حیات، خاک مرا

3. مرا ز عشق غرض آه دردآلودست

4. مباش گو اثری آه دردناک مرا

5. جواب دعوی دشمن بس این که دامن دوست

6. گواه پاکی خود کرد عشق پاک مرا

7. زیادکردن تبر تو می‌سپارم جان

8. چه جای زحمت پیکان بود هلاک مرا؟

9. منم به بزم سخن آن شراب روحانی

10. که خضر آب بقا داده است تاک مرا

11. چو لاله پیرهنم بخیه برنمی‌دارد

12. رفوپذیر مدانید جیب چاک مرا

13. نگویم این که مرا برنیاورند افلاک

14. برآورند، ولی بعد مرگ، خاک مرا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نشان مردمی در مردم عالم نمی یابم
* اگر دارد وجودی مردمی، مردم گیا دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ترا دایه گر مرغ شاید همی
* پس این پهلوانی چه باید همی
شعر کامل
فردوسی
* پیران سخن ز تجربه گویند گفتمت
* هان ای پسر که پیر شوی پند گوش کن
شعر کامل
حافظ