لینک اشتراک گذاری
کپی شد
قدسی مشهدی_دیوانمطلع ها
مطلع شمارهٔ 31 : به من خدنگ ترا سر فرو نمی‌آید
مطلع شمارهٔ 32 : کسی کجا خبر از حال زار من دارد؟
مطلع شمارهٔ 33 : از چاک دلم خنده غم‌آلود برآید
مطلع شمارهٔ 34 : به گرد خویش، هجوم غزال می‌بینم
مطلع شمارهٔ 35 : مباش در پی مردم چو چشم عیب‌اندیش
مطلع شمارهٔ 36 : کجا تاب آورد در پیش اشک دیده‌فرسایم؟
مطلع شمارهٔ 37 : چه حسرت‌ها خورند ارباب عشرت بر سراپایم
مطلع شمارهٔ 38 : بهتر آن است که بی نشو و نما خاک شویم
مطلع شمارهٔ 39 : غم رفت از دل من و از سینه داغ هم
مطلع شمارهٔ 40 : بر امید صبر، دور از بزم یار افتاده‌ام
مطلع شمارهٔ 41 : عشق کو تا ز ره کعبه ره دل گیرم
مطلع شمارهٔ 42 : جز دود محبت که بود نور چراغم
مطلع شمارهٔ 43 : دل که ربود از برم، ساغر می‌پرست من
مطلع شمارهٔ 44 : گر صبا را ره نبودی در گلستان کسی
مطلع شمارهٔ 45 : ندیدم در چمن هرچند گردیدم سر خاری
مطلع شمارهٔ 46 : تا به کی بر لب به جای باده خون آرد کسی
مطلع شمارهٔ 47 : آمدی و حسرت وصلم ز دل برداشتی
مطلع شمارهٔ 48 : جایی که تویی نیست کسی را گذر آنجا
مطلع شمارهٔ 49 : به خود هم رشک دارم در خیال سرو آزادش

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تو گرم کن نفس خویش را به آتش عشق
* رها کن آن دگران را به زیره و پلپل
شعر کامل
اوحدی
* طبیب اهل دل آن چشم مردم آزار است
* ولی دریغ که آن هم همیشه بیمار است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* محتسب نمی‌داند این قدر که صوفی را
* جنس خانگی باشد همچو لعل رمانی
شعر کامل
حافظ