حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 232

1. بر سر آنم که گر ز دست برآید

2. دست به کاری زنم که غصه سر آید

3. خلوت دل نیست جای صحبت اضداد

4. دیو چو بیرون رود فرشته درآید

5. صحبت حکام ظلمت شب یلداست

6. نور ز خورشید جوی بو که برآید

7. بر در ارباب بی‌مروت دنیا

8. چند نشینی که خواجه کی به درآید

9. ترک گدایی مکن که گنج بیابی

10. از نظر ره روی که در گذر آید

11. صالح و طالح متاع خویش نمودند

12. تا که قبول افتد و که در نظر آید

13. بلبل عاشق تو عمر خواه که آخر

14. باغ شود سبز و شاخ گل به بر آید

15. غفلت حافظ در این سراچه عجب نیست

16. هر که به میخانه رفت بی‌خبر آید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است
* کآب حیات می‌خورد از جویبار حسن
شعر کامل
حافظ
* ترازو گر نداری پس تو را زو رهزند هر کس
* یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد
شعر کامل
مولوی
* گر بدین پستهٔ خندان به چمن بنشینی
* غنچه از شاخ به صد آه و فغان برخیزد
شعر کامل
فروغی بسطامی