لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 301

1. ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک

2. حق نگه دار که من می‌روم الله معک

3. تویی آن گوهر پاکیزه که در عالم قدس

4. ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح ملک

5. در خلوص منت ار هست شکی تجربه کن

6. کس عیار زر خالص نشناسد چو محک

7. گفته بودی که شوم مست و دو بوست بدهم

8. وعده از حد بشد و ما نه دو دیدیم و نه یک

9. بگشا پسته خندان و شکرریزی کن

10. خلق را از دهن خویش مینداز به شک

11. چرخ برهم زنم ار غیر مرادم گردد

12. من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک

13. چون بر حافظ خویشش نگذاری باری

14. ای رقیب از بر او یک دو قدم دورترک


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هر چند که گردید چو کافور مرا موی
* دل سرد نگردید ز دنیا سرمویی
شعر کامل
صائب تبریزی
* اندرآ ای اصل اصل شادمانی شاد باش
* اندرآ ای آب آب زندگانی شاد باش
شعر کامل
مولوی
* منعم از دلبستگی آزار دنیا می کشد
* تا گهر دارد صدف تلخی زدریا می کشد
شعر کامل
صائب تبریزی