حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 391

1. خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن

2. تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن

3. غم دل چند توان خورد که ایام نماند

4. گو نه دل باش و نه ایام چه خواهد بودن

5. مرغ کم حوصله را گو غم خود خور که بر او

6. رحم آن کس که نهد دام چه خواهد بودن

7. باده خور غم مخور و پند مقلد منیوش

8. اعتبار سخن عام چه خواهد بودن

9. دست رنج تو همان به که شود صرف به کام

10. دانی آخر که به ناکام چه خواهد بودن

11. پیر میخانه همی‌خواند معمایی دوش

12. از خط جام که فرجام چه خواهد بودن

13. بردم از ره دل حافظ به دف و چنگ و غزل

14. تا جزای من بدنام چه خواهد بودن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گر تیغ برکشد که محبان همی‌زنم
* اول کسی که لاف محبت زند منم
شعر کامل
سعدی
* آخر نگهی به سوی ما کن
* دردی به ارادتی دوا کن
شعر کامل
سعدی
* شب صحبت غنیمت دان و داد خوشدلی بستان
* که مهتابی دل افروز است و طرف لاله زاری خوش
شعر کامل
حافظ