حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 456

1. نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی

2. که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

3. من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش

4. که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

5. چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی

6. وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

7. در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است

8. حیف باشد که ز کار همه غافل باشی

9. نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف

10. گر شب و روز در این قصه مشکل باشی

11. گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست

12. رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی

13. حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد

14. صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از رهگذر خاک سر کوی شما بود
* هر نافه که در دست نسیم سحر افتاد
شعر کامل
حافظ
* بی‌دلان را نرگس گویای تو خاموش کرد
* عاشقان را کرد گویا پستهٔ خاموش تو
شعر کامل
سنایی
* داغی که به امید نمک چشم گشوده است
* مپسند که از مرهم کافور شود خشک
شعر کامل
صائب تبریزی