حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 488

1. سحرم هاتف میخانه به دولتخواهی

2. گفت بازآی که دیرینه این درگاهی

3. همچو جم جرعه ما کش که ز سر دو جهان

4. پرتو جام جهان بین دهدت آگاهی

5. بر در میکده رندان قلندر باشند

6. که ستانند و دهند افسر شاهنشاهی

7. خشت زیر سر و بر تارک هفت اختر پای

8. دست قدرت نگر و منصب صاحب جاهی

9. سر ما و در میخانه که طرف بامش

10. به فلک بر شد و دیوار بدین کوتاهی

11. قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن

12. ظلمات است بترس از خطر گمراهی

13. اگرت سلطنت فقر ببخشند ای دل

14. کمترین ملک تو از ماه بود تا ماهی

15. تو دم فقر ندانی زدن از دست مده

16. مسند خواجگی و مجلس تورانشاهی

17. حافظ خام طمع شرمی از این قصه بدار

18. عملت چیست که فردوس برین می‌خواهی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* با کمال احتیاج از خلق استغنا خوش است
* با دهان خشک مردن بر لب دریا خوش است
شعر کامل
صائب تبریزی
* پخته شو تا روز محشر ایمن از دوزخ شوی
* ورنه عود خام را در کار مجمر می کنند
شعر کامل
صائب تبریزی
* عشق ورزیدم و عقلم به ملامت برخاست
* کان که عاشق شد از او حکم سلامت برخاست
شعر کامل
سعدی