حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 97

1. تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

2. سزد اگر همه دلبران دهندت باج

3. دو چشم شوخ تو برهم زده خطا و حبش

4. به چین زلف تو ماچین و هند داده خراج

5. بیاض روی تو روشن چو عارض رخ روز

6. سواد زلف سیاه تو هست ظلمت داج

7. دهان شهد تو داده رواج آب خضر

8. لب چو قند تو برد از نبات مصر رواج

9. از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت

10. که از تو درد دل ای جان نمی‌رسد به علاج

11. چرا همی‌شکنی جان من ز سنگ دلی

12. دل ضعیف که باشد به نازکی چو زجاج

13. لب تو خضر و دهان تو آب حیوان است

14. قد تو سرو و میان موی و بر به هیئت عاج

15. فتاد در دل حافظ هوای چون تو شهی

16. کمینه ذره خاک در تو بودی کاج


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گر تو صد بار بیایی به سر کشته عشق
* چشم باشد مترصد که دگربار آیی
شعر کامل
سعدی
* بر چمن پیرا ز آزادی نمی گردیم بار
* از دل صد پاره باشد چون صنوبر رزق ما
شعر کامل
صائب تبریزی
* با وجود تو لب و چشم نظربازان را
* هوس شکر و اندیشهٔ بادام نماند
شعر کامل
فروغی بسطامی