شمارهٔ 17
1. حیف از هدیه آن گل رعنا
2. که پری چهره بود و حور سرشت
3. حیف از آن تازه گل که بر شاخش
4. دست گلچین روزگار نهشت
5. از حریرش لباس بود آخر
6. بسترش خاک گشت و بالین خشت
7. رشتهٔ عمر آن یگانه گهر
8. گردش چرخ بین چگونه برشت
9. بود تا مزرع جهانش جای
10. تخم خیرات جاودانی کشت
11. همه نیکی گزید و نیکی کرد
12. آری از خوب برنیاید زشت
13. الغرض چون ازین جهان خراب
14. سوی گلزار خلد رفت نوشت:
15. هاتف خستهدل به تاریخش
16. از جهان هدیه شد به سوی بهشت
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده