شمارهٔ 7
1. دریغ از حاجی ابراهیم آن دانای روشندل
2. که زاد از مادر ایام با ایمان و دین توام
3. دریغ و درد از آن شمع سحر خیزان که بود او را
4. دلی پر آتش از ترس خدا و دیدهٔ پرنم
5. هزار افسوس از آن نخل برومند ثمرپرور
6. که در باغ جهانش قامت از باد اجل شد خم
7. گرفتش دل ازین تنگ آشیان و طایر روحش
8. به عزم گلشن فردوس بال شوق زد برهم
9. روان شد جانب گلزار جنت زین جهان و شد
10. روان از دیدهٔ احباب سیل خون ازین ماتم
11. چو بیرون رفت از غمخانهٔ دنیای دون و شد
12. به عشرتخانهٔ فردوس اعلی با دلی خرم
13. دبیر خامه هاتف پی تاریخ فوت او
14. رقم زد: شد به جنت حاجی ابراهیم از عالم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده