حزین لاهیجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 101

1. چون گرد باد حیرت، از خود رهاند ما را

2. سرگشتگی به جایی، آخر رساند ما را

3. خار ترم که بارم، بر دوش باغ و گلبن

4. دهقان بی مروّت، بیجا دماند ما را

5. آسایشی که دیدم، از چشم خون فشان بود

6. مژگان تر به بالین، گل می فشاند ما را

7. شد طفل مکتب ما، دوشیزگان معنی

8. تا عشق سالخورده، فرزند خواند ما را

9. ترک مراد بخشید، کامی که دل هوس داشت

10. در خاطر از دو عالم، حسرت نماند ما را

11. بر فرش سنبل و گل، بودم حزین خرامان

12. چون داغ لاله در خون، هجران نشاند ما را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون سرو اگر چنانکه سرافرازیت هواست
* چون نی بقصد بی سر و پایان کمر مبند
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* شراب اشک تلخم، چاشنی از نقل تر گیرد
* گر آن شیرین پسر، بادام چشمم در شکر گیرد
شعر کامل
حزین لاهیجی
* دم گرمم به تو افسرده درون در نگرفت
* زاهد از حق مگذر، سردتر از کافوری
شعر کامل
حزین لاهیجی