حزین لاهیجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 101

1. چون گرد باد حیرت، از خود رهاند ما را

2. سرگشتگی به جایی، آخر رساند ما را

3. خار ترم که بارم، بر دوش باغ و گلبن

4. دهقان بی مروّت، بیجا دماند ما را

5. آسایشی که دیدم، از چشم خون فشان بود

6. مژگان تر به بالین، گل می فشاند ما را

7. شد طفل مکتب ما، دوشیزگان معنی

8. تا عشق سالخورده، فرزند خواند ما را

9. ترک مراد بخشید، کامی که دل هوس داشت

10. در خاطر از دو عالم، حسرت نماند ما را

11. بر فرش سنبل و گل، بودم حزین خرامان

12. چون داغ لاله در خون، هجران نشاند ما را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بار خاطر نیستم روشندلان را چون غبار
* بر بساط سبزه و گل سایهٔ پروانه‌ام
شعر کامل
رهی معیری
* بختم جوان و عقلم پیر ست لیک عشقش
* آورده زیر فرمان هم پیر و هم جوان را
شعر کامل
جامی
* به جرم این که دم از صدق می زنم چون صبح
* لبالب است ز خون شفق گریبانم
شعر کامل
صائب تبریزی