حزین لاهیجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 317

1. دل آزاده، باخدا باشد

2. ذکر، نسیان ماسوا باشد

3. دل چو خالی شد از خیال خودی

4. حرم خاص کبریا باشد

5. می رسد هر نفس نسیم وصال

6. خنک آن دل، که آشنا باشد

7. ای رخت قبله گاه مشتاقان

8. کس مباد از درت جدا باشد

9. عاشق از دست غمزه ات تاکی

10. کشتۀ تیغ ابتلا باشد؟

11. جلوه تا چند در جهات کنی؟

12. از توهرگوشه فتنه ها باشد

13. کفر زلف تو راهزن گردد

14. نور روی تو رهنما باشد

15. رخ برافروز تا فرو سوزد

16. ذرّه هایی که در هوا باشد

17. جلوه کن در لباس یکتایی

18. تا من و ما، تمام لا باشد

19. می توحید را به ساغر کن

20. خرقۀ زهد، گو قبا باشد

21. هر چه عاشق کند، خدا کرده ست

22. نکته بر عاشقان خطا باشد

23. هر که فانی شود ز خویش حزین

24. مَن رَانی فَقَد رَا باشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هر خم زلف تو یک جمع پریشان دارد
* وه که این سلسله صد سلسله جنبان دارد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* ای که می خندی چو گل در بوستان بی اختیار
* از گلاب گریه بی اختیار اندیشه کن
شعر کامل
صائب تبریزی
* بنفشه طره مفتول خود گره می‌زد
* صبا حکایت زلف تو در میان انداخت
شعر کامل
حافظ