غزل شمارۀ 350
1. رخ تو رونق صبح بهار می شکند
2. کرشمۀ تو، دل روزگار می شکند
3. غرور گریۀ دریامدار مستی ما
4. پیاله بر سر ابر بهار می شکند
5. هلاک غمزۀ آن ترک می پرست شوم
6. که دشنه در جگر روزگار می شکند
7. به بزم وصل تو، پیمانه را به سنگ زنم
8. که رنگ آل تو، پشت خمار می شکند
9. حزین شکستی اگر آیدت شگفت مدار
10. که آسمان، گهر آبدار می شکند
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده