غزل شمارۀ 586
1. هجران رسیده، کی برد از روزگار، فیض
2. شاخ بریده را نبود از بهار، فیض
3. می پرورد نگاه تو هر ذرّه را چو مهر
4. عام است دور چشم تو در روزگار فیض
5. اقلیم بیخودی همه فصلیش خوش هواست
6. دیوانه می برد ز خزان و بهار فیض
7. مستان اگر برند ز ابر بهار فیض
8. ما می بریم از مژۀ اشکبار فیض
9. بی زخم ناوکی چه خوشی صید عشق را
10. دل می برد ز غمزۀ عاشق شکار فیض
11. ورزم به تیره بختی خود عشق، در نهان
12. تا برده ام ز ساقی مشکین عذار فيض
13. نبود حزین به روزنۀ صبح، چشم ما
14. ایجاد می کند دل شب زنده دار فیض
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده