غزل های ناتمام شمارۀ 139
1. ز بی مهریّ او، داغم چراغ مرده ای دارد
2. گل حسرت کشی، نه خورده ای، نه برده ای دارد
3. نه تنها صرصر فریاد من، شوریده صحرا را
4. چو دریا چشم پرشورم، نمک پرورده ای دارد
5. به خاک من گذر کن، تا ببینی لاله زاری را
6. مزار خشک زاهد، سبزۀ پژمرده ای دارد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده