غزل های ناتمام شمارۀ 217
1. وجود کاملان بر ناقصان دشوار می آید
2. اگر روح الله است او نیز، بر خر بار می آید
3. لب صاحب سخن، بی گلعذاران غنچه می باشد
4. که بلبل در بهاران، بر سر گفتار می آید
5. گلو شیرین کنند نی را، نوای لعل نوشینش
6. سخن سازی، از آن لبهای شکّربار می آید
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده