مثنوی شمارۀ 26 : ستایش خاقان سخن
1. سخن گوهر لجّۀ سرمدی ست
2. بهین حجّت معجز احمدی ست
3. سخن چشمۀ زندگانی بود
4. سخن نعمت جاودانی بود
5. سخن را به فرق سپهر افسری ست
6. به عالم، سخن سنج را سروری ست
7. ز گنج سخن مایه دار است دل
8. چو نبود سخن، دل بود مشت گل
9. سخن گوهر و ابر نیسان دل است
10. سخن هدهد است و سلیمان دل است
11. به نطق، آدمی زاده انسان بود
12. حریف زبان بسته، حیوان بود
13. ولیکن نه هرکس سخن گستر است
14. بسا لب، که خاموشیش درخور است
15. شراب ار نداری به خم، پرمجوش
16. چو گوهر فروشی ندانی، خموش
17. ز آواز گردد عیان، حالها
18. خوشا حال سربستۀ لالها
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده