1. خامه شبی صفحه طرازی گرفت

2. جوهر اندیشه گدازی گرفت

3. مشک رقم شد ز دم عنبرین

4. نافه گشا گشت، چو آهوی چین

5. پیشۀ عطّار وشی کرد ساز

6. طبله به شکّر شکنی کرد باز

7. یاسمن افشاند به نسرین طبق

8. سنبل تر سود به سیمین ورق

9. زخمه به تار نفس، افشرد دست

10. نغمه برآمد ز شکر خواب مست

11. غلغله ای از دل پرجوش خاست

12. ولوله ای از لب خاموش خاست

13. گرم شد افسانۀ افسرده ام

14. زد دم عیسی، شرر مرده ام

15. معتکفان حجرات دماغ

16. انجمن آرا، چو فروزان چراغ

17. از دَرِ دل تا ملکوتی افق

18. بر سر هم بست معانی تتق

19. ساقی فیض ازلی باده داد

20. دل گهر بحر خرد زاده داد

21. فیض فلاطون خرد خم گشود

22. زنگ ز آیینۀ فطرت زدود

23. شد ز خروش لب صهبا زده

24. زاویۀ سامعه، یونانکده

25. نغمه، صبوحی زده می ریخت، لب

26. سودۀ عنبرکده می بیخت، شب

27. شوق، به کف ساغر جمشید داشت

28. خامه، به بر، بربط ناهید داشت

29. رابطه بر سلسلۀ راز بست

30. نقطه انجام به آغاز بست

31. کام قلم، قافیه سنجی گرفت

32. روم نسب، طرّۀ زنجی گرفت

33. خطبۀ معنی، به مرادم نشد

34. تا دل حل کرده، مدادم نشد

35. شانه صفت، سینه به صد زخم خست

36. تا سر زلف سخن آمد به دست

37. لاله صفت، نازده از خون ایاغ

38. گل نتوان کرد به دامن ز باغ

39. صبح شد ای ساقی مشکینه موی

40. جامی از آن بادۀ خورشید روی

41. باز بپیما به حزین خراب

42. تا دمد از خامۀ او آفتاب