هلالی جغتایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 116

1. گر برون می‌آید، آن بی‌رحم زارم می‌کشد

2. ور نمی‌آید، به درد انتظارم می‌کشد

3. گر، معاذالله، نباشد دولت دیدار او

4. محنت هجران به اندک روزگارم می‌کشد

5. ای که گویی بر سر آن کوی خواهی کشته شد

6. راضیم، بالله، اگر دانم که یارم می‌کشد

7. هر گه امسالش عتاب‌آلوده می‌بینم به خود

8. یاد آن مسکین‌نوازی‌های پارم می‌کشد

9. چون برون آید، کله کج کرده، دامن بر زده

10. دیدن جولان آن چابک‌سوارم می‌کشد

11. ساقیا، امشب که مستم لطف کن خونم بریز

12. ور نه، چون فردا شود، رنج خمارم می‌کشد

13. زیر بار غم، هلالی، کار من جان کندن‌ست

14. وه! که آخر محنت این کار و بارم می‌کشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ورق گردانی عمر زلیخا نامه ای دارد
* که انجام محبت خوشتر از آغاز می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* از خویش برون آی که پیراهن بادام
* از پوست چو زد خیمه برون، پرده قندست
شعر کامل
صائب تبریزی
* چو سرو سهی گوژ گردد بباغ
* بدو بر شود تیره روشن چراغ
شعر کامل
فردوسی