لینک اشتراک گذاری
کپی شد
هلالی جغتایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 177

1. جان خواهم از خدا، نه یکی بلکه صد هزار

2. تا صد هزار بار بمیرم برای یار

3. من زارم و تو زار دلا یک نفس بیا

4. تا هر دو در فراق بنالیم زار زار

5. از بس که ریخت گریهٔ خون در کنار من

6. پر شد از این کنار، جهان، تا به آن کنار

7. در روزگار هجر تو روزم سیاه شد

8. بر روز من ببین که چه‌ها کرد روزگار

9. چون دل اسیر توست، ز کوی خودش مران

10. دل‌داریی کن و دل ما را نگاه دار

11. کام من از دهان تو یک حرف بیش نیست

12. بهر خدا که لب بگشا، کام من بر آر

13. چون خاک شد هلالی مسکین به راه تو

14. خاکش به گرد رفت و شد آن گرد هم غبار


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
* که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
شعر کامل
سعدی
* شد کاسه دریوزه همه ناف غزالان
* تا نکهت آن زلف به صحرای ختن رفت
شعر کامل
صائب تبریزی
* کس نجست از دل گم گشتهٔ ما هیچ نشان
* مو به مو هر چه سر زلف تو را شانه زدند
شعر کامل
فروغی بسطامی