غزل شمارهٔ 52
1. ز باغ عمر عجب سروقامتی برخاست
2. بگو که در همه عالم قیامتی برخاست
3. سمند عشق به هر منزلی که جولان کرد
4. غبار فتنه ز گرد ملامتی برخاست
5. مقیم کوی تو چون در حریم کعبه نشست
6. به آه حسرت و اشک ندامتی برخاست
7. دلم به راه ملامت افتاد و این عجبست
8. عجبتر آن که ز کوی سلامتی برخاست
9. به راه عشق هلالی فتاده بود ز پا
10. سمند مقدم صاحبکرامتی برخاست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده