لینک اشتراک گذاری
کپی شد
هلالی جغتایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 99

1. چو از داغ فراقت شعلهٔ حسرت به جان افتد

2. چنان آهی کشم از دل، که آتش در جهان افتد

3. سجود آستانت چون میسر نیست می‌خواهم

4. که آن‌جا کشته گردم تا سرم بر آستان افتد

5. نماند از سیل اشک من زمین را یک بنا محکم

6. کنون ترسم که نقصان در بنای آسمان افتد

7. به راهت چند زار و ناتوان افتم، خوش آن روزی

8. که از چشمت نگاهی سوی این ناتوان افتد

9. تن زار مرا هر دم رقیب آزرده می‌سازد

10. چنین باشد بلی چون چشم سگ بر استخوان افتد

11. هلالی آن چنان در عاشقی رسوای عالم شد

12. که پیش از هر سخن افسانهٔ او در میان افتد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* غبار تن نگیرد دامن دلهای قدسی را
* قفس بر مرغ وحشی شهپر پرواز می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* نخل بالای تو سر تا به قدم شیرین‌ست
* این چه نخل‌ست که هم نازک و هم شیرین‌ست؟
شعر کامل
هلالی جغتایی
* در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو
* به هواداری آن عارض و قامت برخاست
شعر کامل
حافظ