غزل شمارۀ 1330
1. ای پیر گشته بهر جوانان ز ره مرو
2. موی سفید در پیِ زلف سیه مرو
3. پیکر مه شباب خود اندر مُحاق شیب
4. زین بیش در نظارۀ روی چو مه مرو
5. دنبال قدْفراخته طفلان بی گناه
6. با قامت خمیده ز بارِ گنه مرو
7. فکر حساب هر کجی و راستی بکن
8. پیش بتان راست قد کج کُله مرو
9. دل پر هوس مزاحمت اهل دل مکن
10. بتخانه زیر خرقه سوی خانقه مرو
11. خواهی به صوب کعبۀ تحقیق ره بری
12. پی بر پیِ مقلّد گم کرده ره مرو
13. دام حیات جز پی صید کمال نیست
14. صیدی نکرده جامی از این دامگه مرو
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده